บทที่ 45 เลือกที่จะเป็นฝ่ายไป (150%)

“เอ่อ…หนูรอหมอก้องค่ะ”

“เป็นห่วงเค้าอะดิ” หนุ่มรุ่นน้องเอ่ยล้อ

“อืม กลัวไม่มีใครพาไปส่งที่สนามบินน่ะ”

เท่านั้นแหละคนที่ชอบแหย่สาวรุ่นพี่ก็หุบปากฉับ ส่วนผู้เป็นแม่ถึงกับหัวเราะเยาะเสียงดังลั่น จนเขาต้องทำหน้างอ แล้วแสร้งทำเป็นเอ่ยขู่อย่างไม่จริงจังนัก

“ปากดีแบบนี้น่าจับไปส่งผัวชะมัด”

“ก็ลอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ